چالش‌های حق داشتن پوشش در دوره رضاشاهی
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۸۱۶۰۲
به گزارش خبرگزاری مهر، طه اسداللهی پژوهشگر مطالعات اجتماعی طی یادداشتی به موضوع «چالش‌های حق داشتن پوشش در دوره رضاشاهی» پرداخت که جزئیات آن به شرح زیر است:
داشتن پوشش برای همه افراد یک حق است. از این جهت همه مردم و نیز دولت به حفظ احترام و حمایت از این حق موظف هستند. هیچ کس حق ندارد مردان یا زنان را به نداشتن پوشش ملزم کند و یا به عبارت دیگر اجبار به کشف حجاب کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مسیر رفع حجاب، تربیت و تجدد نسوان نام گرفت و در آن تاکید شد که لباسی که امروز زنان عالم می‌پوشند ایرانی است و با شریعت اسلام مغایرت ندارد و نیز برای تطهیر این امر زنان بدنام و فاسد را از (به اصطلاح خودشان) پوشیدن لباس تجدد زنان شرافتمند منع کردند.
مطالعه اسناد مربوط به این دوره زمانی نشاندهنده این است که چطور خانواده‌های ایرانی و زنان مسلمان در برابر این امر و برای بهره‌مندی از حق خود تلاش کردند و دولت وقت را با مشکل مواجه کردند. حتی مجریان این قانون از طرف مردم تهدید شدند. نمونه‌هایی که بعد از این آورده شده است اشاره به مبارزه مردم برای حفظ حق پوشیدگی و امنیت روانی ایشان در دوره‌ی قانون منع پوشش است.
حاکم اصفهان در ابتدای اجرای قانون کشف حجاب می‌گوید که در شهری چون اصفهان که حتی درشکه چی آن هم معمم بوده‌اند، این قبیل مسائل و ترک عادت چندصد ساله باید به تدریج عملی شود. حاکم بندر لنگه نیز با بیان اینکه زنان آن ناحیه عادت به استفاده از بتوله یا همان برقع که در تمام روز به صورت دارند و به جز دو چشم تمام صورت آنان پوشیده‌است؛ دارند، گفته است آنان حتی در میهمانی‌های زنانه این برقع را بر صورت دارند. وی خواهان به تعویق افتادن اجرای این امر در آن منطقه شده است. به‌نظر می‌رسد در شهرهای دیگر نیز همین وضعیت کم و بیش صادق است.
از خرمشهر خبر می‌رسد که اهالی به طور قاچاق در نتیجه طرح تجدد و تربیت نسوان به خاک عراق رفته‌اند. زنان نیشابوری از خانه بیرون نمی‌آمدند و حاکم قم از استعفای چند نفر از معلمان خانم خبر می‌دهد و اضافه می‌کند که اغلب اهالی قم به واسطه انتشار خبر کشف حجاب، دخترهای خود را از مدرسه بیرون آورده‌اند.
حاکم همدان از تعصب زیاد مردم این شهر خبر می‌دهد و کار مقاومت مردم در برابر اجبار به کشف حجاب تا آنجا پیش می‌رود که رئیس فرهنگ شهر ملایر توسط مردم تهدید به قتل میشود چرا که موضوع ناموس است و می‌توان یک نفر را که اسباب زحمت همه را فراهم کرده تلف کرد و راحت شد. تهدید جان مأموران اجرای این امر معمول نبود اما در شهرهای دیگر زنانی که کشف حجاب کرده بودند، مورد آزار مخالفین قرار می‌گرفتند.
کد خبر 5952245منبع: مهر
کلیدواژه: حجاب و عفاف رضاخان پهلوی خانواده قوه قضاییه آلودگی هوا پلیس راهور سازمان هواشناسی بارش باران هلال احمر جمهوری اسلامی ایران حیات وحش شهرداری تهران امداد رسانی وزارت آموزش و پرورش سند تحول بنیادین آموزش و پرورش شهر تهران هفته بسیج وضعیت جوی کشور کشف حجاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۸۱۶۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عادی‌سازی بی‌حجابی شبیخون فرهنگی
در جامعه‌ای که پوشش زنان و حتی مردان از دیرباز یکی از آداب و ارزش‌های اجتماعی بوده و بدپوششی در این جامعه مذموم شمرده شده است، عادی‌شدن پوشش‌های غیرمتعارف، چه در مردان و چه در زنان، زنگ خطر استحاله فرهنگی و ارزش‌های اجتماعی را به صدا درمی‌آورد.پوشش انسان‌‌ها صرف‌نظر از اینکه از نظر فطرت انسانی یک ابزار مصونیت است، برای فعالیت‌‌های اجتماعی زنان و مردان نیز مفید است. هر کسی باید به اندازه‌‌ای که خود او می‌داند و برایش مصونیت‌آفرین است، به آن عمل کند. حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی است. عواملی که باعث سلامت در جامعه می‌شوند و در صورت نبود این دو عامل، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه به وجود خواهد آمد؛ چراکه اگر حجاب و عفاف که مکمل یکدیگرند، در افراد و جامعه رعایت شود، سبب رشد و افزایش معیار اطمینان و اعتماد در جامعه، تاثیر مثبت بر سلامت روحی و روانی در تربیت و تعلیم فرزندان و محیط اطراف میشود. همین امر سبب رشد عقلی و فرهنگی در جامعه و مانعی محکم در مقابل عوامل و تاثیرات منفی و مخرب است.
انسان، پوشش‌گریز است یا خیر؟
پیرامون موضوع حجاب و پوشش زنان مسائل مختلفی مطرح میشود اما پیش از هر چیزی باید بررسی شود که آیا انسان بالطبع حجاب‌گراست یا خیر؟ پوشش دینی بانوان و حجاب از اختراعات آیین اسلامی نیست، بلکه ریشه در تاریخ دارد. در تمدن‌های کهن بشری مانند تمدن یونان و ایران نیز موضوع حجاب در بین بانوان دارای جایگاه خاصی بوده است؛ بنابراین نه‌فقط اسلام واضع قانون حجاب نبوده، بلکه در جهت جلوگیری از افراط و تفریط‌هایی که در طول تاریخ در مورد حجاب نیز به وجود آمده، به قانونمند کردن و تنظیم آن همت گماشته و آن را به‌صورتی متعادل، صحیح و متناسب با فطرت انسانی زن و غیرتمندی مرد، آن را ارائه داده است. در پاسخ به اینکه انسان پوشش‌گریز است یا خیر، باید هر دو گزاره آن بررسی شود. اگر فرض بر حجاب‌گریزی باشد، اعتبار و ارزش رعایت حجاب به‌دلیل عقلانیت و پیامد فرهنگ و تربیت فردی است. اگر فرض بر گزاره اول باشد، عدم رعایت حجاب خلاف طبع بوده است. این موضوع در حالی است که در ایران تاکنون حجاب‌گرایی فرض شده و مبنای سیاست‌گذاری بر این اساس انجام گرفته است.
محجبه‌های جوان؛ مرکز ثقل مواجهه با بدپوشش‌ها
در مسأله حجاب، حاکمیت با گروه‌های مختلفی روبه‌روست؛ افرادی که صرفا بدپوشش هستند، افرادی که به بدپوششی کمک می‌کنند (مانند تولیدکنندگان البسه نامناسب) و در نهایت افرادی که بی‌حجابی عامدانه را تبلیغ می‌کنند (مانند متعرضان به محجبه‌ها و افراد تبانی‌کننده با عوامل بیگانه). ولی به نظر می‌رسد که محجبه‌ها باید مرکز ثقل این مواجهه قرار بگیرند. یک فرد محجبه و عفیف وظایف بزرگی بر عهده دارد و باید الگوی مناسبی برای دیگران باشد تا آنها نیز از این هدیه الهی بهره‌‌مند شوند. به هر حال در مقابله با بی‌حجابی، به جای برخورد با بی‌حجابان عادی، باید این پندار که بی‌حجابان در غلبه کمی و کیفی هستند، تضعیف شود. در این راه می‌توان از ظرفیت محجبه‌ها استفاده کرد. با وجود اینکه این موضوع مورد توجه قرار گرفته اما اجرای آن ناشیانه بوده است؛ چراکه بیشتر این افراد بانوان میانسال بوده، در حالی که بهتر است از جوانان و دانشجویان در این امر استفاده شود. با این حال باید توجه داشت که اعتدال در رفتار با بدحجابی باید رعایت شود؛ زیرا افراط در آن موجب تنش و اضطراب و منجر به عادی‌شدن بدپوششی در جامعه میشود. این مسأله نیازمند نهاد ستادی و نظارتی فراقوه‌ای است که منحصرا به مسأله حجاب نپردازد. می‌توان این نهاد را در قالب ستاد مبارزه با مفاسد فرهنگی ــ اجتماعی تشکیل داد.
ارتقای صنعت مد در موضوع حجاب اسلامی
به نظر می‌رسد باید اقداماتی در جهت کاهش پوشیدنی‌های ناسالم یا نامناسب و افزایش پوشیدنی‌های سالم و مناسب، البته با کیفیت و قیمتی مناسب برای کاهش زمینه‌های فساد و بدپوششی انجام شود. بر همین اساس باید طراحان لباس در یک زیست‌‌بوم ایرانی ــ اسلامی تربیت شوند و طرح درس‌ها و نظام آموزشی خیلی قدیمی، چه در طراحی لباس و چه در طراحی پارچه ارتقا پیدا کند. مسئولان این صنعت و این حوزه باید تدابیر لازم را برای پوشش مناسب با قیمت مناسب در اختیار جامعه قرار دهند و نیازهای اقتصادی تولیدکنندگان نیز تامین شود. از سویی دیگر تسهیل تشکیل خانواده، تقویت روابط خانوادگی و افزایش اشتغال مناسب می‌تواند در کاهش زمینه‌های بدپوششی نیز موثر باشد. با این حال باید جایگاه حجاب به‌درستی در کشور تبیین و مشخص شود. در برخورد با پدیده بدحجابی باید مشکل فرهنگی و سیاسی آن، از یکدیگر تمایز پیدا کند و متناسب با خاستگاههای آن به برخوردی سنجیده و برنامهریزیشده پرداخت. در برخورد با بی‌حجابان باید دقت کرد تعلیم، موعظه و دعوت به خیر، مقدم بر امر به معروف و نهی از منکر است که در این مسیر نهادهای آموزشی اهمیت بالایی دارند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان